دخترم با تو سخن می گویم:زندگی در نگهم گلزاریست وتو باقامت چون نیلوفر شاخه پر گل این گلزاری من به چشمان تو یک خرمن گل میبینم...گل عفت،گل صد رنگ امید، گل فردای بزرگ ،گل فردای سپید

چشم توآینه روشن فردای من است...گل چو پژمرده شود جای ندارد درباغ،کس نگیرد زگل مرده سراغ ،دخترم باتو سخن میگوییم:دیده بگشا ودراندیشه گل چینان باش...

همه گلچین گل امروزند، همه هستی سوزند،کس به فردای گل باغ نمی اندیشد ،آنکه گرد همه گلها به هوس می چرخد ،بلبل عاشق نیست ،بلکه گلچین سیه کرداریست که سراسیمه دود درپی گل های لطیف ،تایکی لحظه به چنگ آرد وریزد بر خاک ،دست اودشمن باغ است ونگاهش ناپاک...

تو گل شادابی به ره باد مرو غافل از باد مشو..ای گل صد پرمن همه گوهر شکنند، 

دیو کی ارزش گوهر دارد؟؟

دخترم گوهر من ،گوهرم دخترمن ،توکه تک گوهر دنیای منی،دل به لیخند حرامی مسپار،دزد رادوست نخوان،چشم امید به ابلیس مدار..

ای گل تابنده بی مانند،خویش راخوار مبین،آری ای دخترکم ،ای سراپا

الماس ،از حرامی بهراس، قیمت خود مشکن ،قدر خویش رابشناس..