با سلام
 
تعمق در أیات تورات وانجیل نشانگر حجاب وعفاف زن از ابتدای خلقت بوده  است به مقتضای وجودیش   :

در تورات آمده :
 

زن صالحه را کیست که پیدا تواند کرد قیمت او از لعل گران تر است  دل شوهر به او اعتماد دارد ......برایش تمامی روز های عمر خود خوبی خواهد کرد نه بدی .....تو (ای زن صالحه )بر جمیع ایشان برتری داری ،جمال فریبنده و زیبایی باطل است .زنی که از خداوند می ترسد ،ممدوح خواهد شد
( عهد عتیق –امثال سلیمان 31/13-10و30- 29)
 
خداوند می‏گوید: از این جهت که دختران صهیون متکبرند و با گردن افراشته و غمزات چشم راه می‏روند و به ناز می‏خرامند و به پای‏های خویش خلخال‏ها را به صدا می‏آورند بنابراین خداوند فَرْق سر دختران صهیون را کَلْ خواهد ساخت و خداوند عورت ایشان را برهنه خواهد نمود و در آن روز، خداوند زینت خلخال‏ها و پیشانی‏بندها و هلال‏ها را دور خواهد کرد و گوشوارها و دستبندها و روبندها را  و دستارها و زنجیرها و کمربندها و عطردان‏ها و تعویذها را  و انگشترها و حلقه‏های بینی را  و زخوت نفیسه و رداها و شال‏ها و کیسه‏ها را  و آینه‏ها و کتان نازک و عمامه‏ها و برقع‏ها را  و واقع می‏شود که به عوض عطریّات، عفونت خواهد شد و به عوض کمربند، ریسمان و به عوض موی‏های بافته، کَلی و به عوض سینه‏بند، زنّار پلاس و به عوض زیبایی، سوختگی خواهد بود  مردانت به شمشیر و شجاعانت در جنگ خواهند افتاد  و دروازه‏های وی، ناله و ماتم خواهند کرد و او خراب شده، بر زمین خواهد نشست.(تورات، کتاب اشعیاءنبی،)
 
 
روبند یا پوشیه سابقه ای طولانی دارد در عهد عتیق سفر پیدایش 24-66 میخوانیم :

در ماجرای ازدواج اسحاق (پسر ابراهیم (ع) با رفقه یا ربکا) گفته: «رفقه چشمان خود را بلند کرد و اسحاق را دید و از شتر فرود آمد، زیرا که از خادم پرسید، این مرد کیست که در صحرا به استقبال ما می‌آید و خادم گفت آقای من است، پس برقع خود را گرفته خود را پوشانید»

واز گفتار سرور زنان است که :

برای زنان بهتر آن است که آنان مردان را نبینند و مردان نیز ایشان را نبینند. پس معلوم میشود که آنحضرت پوشیه داشته اند .
ویل دورانت می نویسد در مورد لزوم پوشاندن سر از نامحرمان در آیین یهود: اگر زنی به نقض قانون یهود می پرداخت، چنانکه مثلا بی آن که چیزی برسرداشت به میان مردم می رفت، و یا در شارع عام نخ می رشت، یا بر هر سنخی از مردان، درد دل می کرد، یا صدایش آن قدر بلند بود که چون در خانه اش تکلم می نمود، همسایگانش می توانستند سخنان او را بشنوند، در آن صورت، مرد حق داشت بدون پرداخت مهریه ای او را طلاق دهد. او همچنین می نویسد: ...و به استعمال سرخاب و سرمه، نکوهیده می شمردند. موافق بودند که مرد، باید برای پوشاک زن خویش سخاوتمندانه خرج کند، لکن غرض آن بود که زن، خود را برای شوهر خویش بیاراید نه برای سایر مردها. در کتاب «حکمة الحجاب و ادلة وجوب النقاب»، برای تایید این که منشا حجاب زنان یهودی، وجوب حجاب در شریعت موسی علیه السلام بوده، به داستان حضرت موسی و دختران شعیب اشاره شده است که در آن، حضرت موسی به آنان امر کرد تا پشت سر او حرکت کرده و از پشت سر، او را به منزل پدرشان هدایت کنند (حکمه الحجاب واداله وجوب النقاب ، ص 252).

http://www.tahoorkotob.com/page.php?pid=6627

http://hejabdaradyan.blogfa.com/